Roller Champions شاید با هستهی اصلی گیمپلی خود برخی از بازیکنها را کمی سرگرم کند، اما حداقل فعلا حرفی برای گفتن در بازار شلوغ بازیهای چندنفره آنلاین ندارد.
نخستین نکتهای که در همان ساعت اول تجربهی بازی Roller Champions به چشم میآید، کوچک بودن آن است. این بازی هیچ شباهتی به محصولی ندارد که یک شرکت در ابعاد یوبیسافت بخواهد آن را حدود سه سال قبل از عرضه معرفی کند. رولر چمپیونر حتی در بهترین لحظات خود شبیه تلاش یک تیم کوچک برای ورود به صنعت بازیهای آنلاین مولتیپلیر است یا نهایتا باید بهعنوان یکی از آن محصولاتی عرضه میشد که شرکتهای بزرگ ناگهان و با پخش یک تریلر آنها را در فاز بتا وارد بازار میکنند.
این نکته شاید تا حد زیادی بیشتر مربوطبه تبلیغات اشتباه شرکت Ubisoft برای بازی مورد بحث باشد، اما میتواند روی کوچک بودن آن دربرابر خواستههای مخاطب امروز تاکید کند. تنها بخشی از بازی که انگار با دقت و پختگی ساخته شده، خریدهای درونبرنامهای گوناگون آن از جمله لوتباکسهایی است که Lootball نامیده میشوند. بازی برای رسیدن به این هدف که در انواعواقسام بخشها شما را به شکل غیرمستقیم به سمت همین خریدهای درونبرنامهای هل بدهد، کم نگذاشته است. هرچند خوشبختانه این خریدهای درونبرنامهای تاثیری روی پیروزی و شکست بازیکن ندارند.
ساختار کلی گیمپلی به این شکل است که دو تیم متشکل از سه بازیکن را در یک مسیر مسابقهی بیضوی قرار میدهد. با اینکه هدف اصلی انداختن توپ در دروازه و کسب امتیاز است، در همهی اوقات اجازهی انجام این کار را نخواهید داشت. هر تیم فقط زمانی میتواند برای انداختن توپ در دروازه تلاش کند که زمین را یک دور کامل با توپ دور زده باشد. در حقیقت مثلا تیم آبی برای اینکه فرصت تلاش برای باز کردن دروازه را بهدست بیاورد، باید یک دور درحالیکه صاحب توپ است، از محل قرارگیری دروازه و در خلاف جهت حرکت عقربههای ساعت، یک دور کامل زمین مسابقه را طی کند و دوباره به دروازه برسد.
این حقیقت که هر دور باید از نقطهای مشخص و در جهتی مشخص طی شود، محدودیتهای زیادی را به وجود میآورد. نتیجهی آن هم میشود اینکه در برخی از مسابقهها اصلا گلی به ثمر نمیرسد و لذت رقابت در آنها کاهش مییابد. بااینحال نباید انکار کرد که طراحی کلی گیمپلی بازی حتی در همین سیستم بهخصوص جواب داده است و در بسیاری از رقابتها میتواند جلوهی بهتر خود را نشان دهد.
رولر چمپیونز پس از آن که گیمپلی نسبتا ساده و کلی خود را به گیمر یاد میدهد، کمکم فرصت استفاده از ترفندهای مختلف را در اختیار او میگذارد. حرکت در جهت مخالف برای حمله به بازیکنهای حریف، استفاده از پرش برای متوقف نشدن با تکلهای رقبا و استفادهی درست از بخشهای شیبدار مسیر برای افزایش سرعت حرکت، همه و همه میتوانند در نوع خود جذاب باشند.
با اینکه من برای تجربهی بازی Roller Champions شرکت یوبیسافت مجبور به استفاده از نرمافزار تغییر IP بودم، وضعیت اتصال به سرورها به اندازهی کافی خوب به نظر میرسد. در نتیجه اگر در برخی از مسابقات با دو بازیکن مناسب گروهبندی شوید و تیم سهنفرهی قابل قبولی داشته باشید، ترفندهای جذاب رولر چمپیونز افزایش پیدا میکنند.
پرش بلند به همراه درخواست دریافت توپ، لمس یکی از بازیکنهای تیم برای افزایش سرعت حرکت، استفاده از پاسهای بهجا برای طی کردن یک دور در زمین مسابقه و حتی فریب دادن تیم حریف با پرش به سمت دروازه و سپس انداختن توپ برای همتیمی، همگی میتوانند در نوع خود هیجان بازی را افزایش دهند.
در همین حین نمیتوان انکار کرد که برخی از مکانیزمهای بازی رولر چمپیونز به مراتب کمتر از سایر مکانیکها مورد استفاده قرار میگیرند. برای نمونه بازی روی این نکته تاکید میکند که اگر بهجای یک دور، دو دور یا سه دور زمین را طی کنید، گل زدن شما به ترتیب سه و پنج امتیاز خواهد داشت. اما از آنجایی که هر مسابقه حدود هفت دقیقه زمان میبرد، در کل بارهای دور زده شدن زمین توسط تیمها آنچنان زیاد نیست. پس عملا این مکانیزم بیشتر از آن که برای ریسک کردن بازیکنها یا افزایش هیجان رقابت مورد استفاده قرار بگیرد، فقط به درد تیمی میخورد که شدیدا از تیم رقیب بهتر است و صرفا میخواهد سریع به پیروزی برسد.
فارغ از اینکه چهقدر هستهی اصلی گیمپلی بازی Roller Champions توانایی سرگرم کردن مخاطبهای هدف را دارد، بازی بهشدت از کمبود محتوا رنج میبرد. تنوع بسیار پایین گیمپلی رولر چمپیونز سبب میشود که حتی وقتی زمین بازی فرق میکند، عملا با یک تفاوت ظاهری روبهرو باشیم و بازیکن احساس نکند که به شکل متفاوتی به چالش کشیده میشود.
عجیبتر اینکه اکنون فقط یک حالت اصلی سه نفر دربرابر سه نفر در بازی قرار دارد و حتی از نظر تعداد رقبا در زمین مسابقه نیز تنوعی به وجود نمیآید. از قضا اگر اصلا قصد خرج کردن پول در بازی را نداشته باشید، نیاز به تجربهی تعداد زیادی از همین مسابقات پرشده از تکرار دارید. البته که ظاهرا کمبود تعداد بازیکنهای بازی هم باعث شده است که بسیاری از بازیکنها بعضا هر بار بیشتر از پنج دقیقه منتظر شروع یک مسابقهی جدید باشند و در برخی از رقابتها با باتها هم روبهرو شوند.
در این بین حالتی هم وجود دارد که به گیمر اجازهی طراحی مسابقات شخصیسازیشده را میدهد. اما از آنجایی که فقط میتوان با دوستها و هوش مصنوعی سراغ تجربهی رقابتهای مورد اشاره رفت، نمیتواند تاثیر روی روند اصلی تجربهی بازی Roller Champions داشته باشد. هدف تعریفشده برای گیمر در این بازیها متمرکز روی کسب امتیاز و پیشرفت در Roller Pass (معادل بتلپس در برخی از بازیهای دیگر) است.
نتیجه این است که بازیکن برای افزایش تعداد طرفدارها (Fans) که در بازی Roller Champions همان امتیازهای اصلی به شمار میآیند، باید بارها مشغول حضور در رقابتهایی شبیه به یکدیگر باشد که انقدر کشش ندارند. تازه بماند که خود آیتمهای تزئینی هم میتوانستند به مراتب بهتر از شرایط فعلی ظاهر شوند و اکنون شاید بسیاری از بازیکنها را بهصورت کامل راضی نکنند؛ چه گیمر با خرج کردن پول موفق به کسب آیتم شود و چه او ساعتها برای تجربهی بازی Roller Champions وقت گذاشته باشد.
البته که به سیستم امتیازدهی هم ایرادهایی وارد است. زیرا وقتی باخت شما در یک رقابت نیز میتواند تعداد Fans را افزایش دهد، انتظار میرود که کسب پیروزی بهعنوان یک تیم و همینطور گلهای خود بازیکن تاثیر بسیار زیادی روی افزایش امتیاز داشته باشند. روند پیشرفت در رولر چمپیونز مخصوصا طی ساعات آغازین و وقتی که بازی باید به سرعت شما را جذب کند، بیش از حد آرام به نظر میرسد.
رولر چمپیونز خالی از نقطهی قوت درخشان و برجستهای است که بتواند آن را تبدیل به یک محصول ویژه در میان این همه بازی چندنفره کند. تقریبا روی هر بخش از بازی که دست میگذاریم، به سرعت میتوانیم کمبودهایی واضح را فهرست کنیم که اگر برطرف میشدند، شاید Roller Champions بیشتر از «یک ایدهی نسبتا خوب با اجرای متوسط» از آب درمیآمد. البته که در جهان بازیهای آنلاین همیشه اوضاع یک بازی میتواند با گذر زمان بهشدت تغییر کند.
جدا از تمام نکات منفی یادشده، تجربهی صوتی بازی موقع مسابقات واقعا ضعیف است. گزارشگر به شکلی خستهکننده صرفا اتفاقات پایهای در حال رخ دادن داخل زمین مسابقه را بارها و بارها به شکل تکراری گزارش میکند و در جریان رقابت حتی موسیقی درستی هم پخش نمیشود که کمی به گیمر انرژی دهد. از قضا تکیهی گیمپلی به تجربهی صوتی انقدر کم است که امکان ندارد بتوانیم دلیل پخش نشدن درست موسیقی پرهیجان در زمان مسابقه دادن را مربوطبه آن بدانیم. حداقل وقتی در منوهای بازی Roller Champions وقت میگذرانیم، کمی از شنیدن برخی از موسیقیها لذت میبریم.
